LL-111 „Nóż”
Dawno nie budowałem klasycznych myśliwców kosmicznych. Najprostsze co może być. Jako że ostatnimi czasy pracuję w dzień na etacie i wieczorem przy pracy dodatkowej, czasu na budowanie nie ma (tym bardziej że obsługa Stowarzyszenia też potrafi dokopać po czasie). Ostatnio napotkałem jednak na tzw. „technikę Pomodoro”, czyli sposób organizacji pracy o który można sobie poczytać w wielu miejscach w internecie, a który ma ciekawą właściwość: wymaga regularnych przerw, i to takich, że TRZEBA odejść od tego co się robi. A co mam najbliżej komputera, ale nie komputer? Klocki…
I tak, przez wiele dni, w 5-minutowych sesjach powstawał Nóż. Chętkę na niego miałem od momentu ostatniego wysypu prac w temacie „Classic-Space”. Na początku projekt był ambitniejszy – za kokpitem miał być „bagażnik” z autkiem a sam statek był bardziej w stylu classic-space, z wystającymi silnikami, kabelkami itp itp. Nie chciało to jednak zagrać, wróciłem do smukłego skrzydła… i w zasadzie po dograniu paru szczegółów, tak zostawiłem.
Statek jest, jak widać, nieco płaski. Właściwie, płaski to mało powiedziane. Jest praktycznie dwuwymiarowy, ale nie przeszkodziło mi to w dodaniu lekkiego zagięcia, które co prawda pokopało do reszty wygląd od spodu, ale za to od góry jest całkiem fajnie. I płasko. Co ciekawe, pilot-minifig siedzi wyprostowany i nawet coś widzi. Do góry, bo do przodu to nie bardzo.
Nie jest to najciekawsza rzecz jaką zbudowałem, ale myślę że daje radę i przynajmniej wśród innych latadełek „nożyk” nie będzie straszył brzydotą 😉