Świątynia Nehalennii w Colijnsplaat

Nehalennia jest boginią wywodzącą się prawdopodobnie z wierzeń germańskich lub celtyckich. Wiąże się ją z domenami podróży, handlu, a być może i zaświatów, życia pozagrobowego. Przedstawiana jest często w towarzystwie sporego psa, trzymając kosz jabłek, ze stopą opartą o łódź oraz w otoczeniu innych symboli marynistycznych. Zabytki związane z jej kultem znajdowane były w trzech lakalizacjach: Domburgu i Colijnsplaat w Niderlandach oraz w Kolonii w Niemczech.

Od 2004 roku (otwarcie w 2005) w małej nadmorskiej miejscowości Colijnsplaat w Zelandii w Niderlandach, znajduje się replika świątyni Nehalennii, wzorowana na obiekcie odkrytym nieopodal dawnej osady rzymskiej – Ganuenty (w okolicach/w granicach Colijnsplaat). Obiekt łatwo jest znaleźć (tuż obok lokalnej przystani) i można go obejrzeć z zewnątrz bez żadnych opłat, teren jest otwarty. Dla chętnych, za opłatą, zarządzający budynkiem organizują również dodatkowe atrakcje, w tym możliwość wzięcia ślubu. Informacje można znaleźć na dość dawno nieaktualizowanym profilu na facebooku (po niderlandzku, ale, jak wiadomo, wszyscy Niderlandczycy mówią po angielsku, więc dogadanie się nie powinno stanowić problemu): https://www.facebook.com/nehalenniastempel/

Kilka lat temu odwiedziłem to miejsce, a po powrocie do domu pomyślałem, że miło byłoby je zbudować z klocków, trochę jako swego rodzaju pamiątkę z wycieczki. Pomysł wydawał się tym bardziej dobry, że bryła budynku jest bardzo prosta, więc jej oddanie nie powinno nastręczyć większych trudności.

Kolory dk orange na dach i medium nougat na ściany (ten kolor jeszcze niedawno jakoś inaczej się nazywał, prawda? coś w rodzaju medium dark flesh?) podpasowały idealnie, ale jednocześnie ograniczyły paletę dostępnych części (np. w medium nougat kilka rodzajów plate’ów pojawiło się dopiero w 2018, a moja praca została ukończona właśnie na początku tego roku). Uparłem się też, żeby możliwie wiernie odwzorować fragment pomiędzy kolumnami a dachem, włącznie z widoczną konstrukcją dźwigarów dachu, oraz żeby nie mieć od spodu studów. Coś, czego nikt na wystawie nie zauważy, a tym bardziej nie doceni, ale z jakiegoś powodu zafiksowałem się na tym na dobre. W rezultacie ten fragment modelu składa się z 3 albo 4 „ramek”, również takich o grubości 2 plate’ów i szerokości jednego studa, ułożonych na sobie, zaklinowanych żeby się nie przesuwały, ale nie połączonych ze sobą. Natomiast cały jasnoszary dwuplejtowy pasek bezpośrednio nad kolumnami to głównie tile’e 2×4 i 2×2 oraz jumpery 2×2 połączone ze sobą uchwytami od wiaderek:

Świątynia odwiedziła ze mną kilka wystaw Zbudujmy To! ani nie będąc modyfikowaną, ani się nie rozpadając w transporcie, natomiast teraz, tuż przed prezentacją minimalnie zmodyfikowałem szary „pasek” w górnej części – zamieniając plate’y z railem na jumpery żeby pozbyć się „dziury” w narożniku.

Dla porównania, rzeczywisty obiekt wygląda tak (za Wikipedią):

A tutaj Google Street View:

https://www.google.pl/maps/@51.6019881,3.8453625,3a,75y,186.97h,91.25t/data=!3m6!1e1!3m4!1sBZlFDsZCeg3G9s5KLtb5RA!2e0!7i13312!8i6656