Asakusa - Japonia lata 30-te

[Kris Kelvin]

Jak dla mnie trochę za dużo wszystkiego na za małej powierzchni.

Po prostu zabrakło tutaj oddziaływania na podświadomość. Zabrakło powiedzmy przykładowo - ogrodu suchego krajobrazu. Chodzi o oddziaływanie na patrzącego nie poprzez byt i formę, ale wręcz przeciwnie, poprzez pustkę między bytami. Chodzi o pojęcie siunjaty gdzie wszystkie rzeczy tak naprawdę są pozbawione realnego istnienia czyli de facto nieistnienia. Nie, nie chodzi o nicość i czasem zupełnie błędnie utożsamiana jest ta pustka z nihilizmem. Błąd!!! Bez tego nie można zrozumieć mahajany.

"Forma jest pustką,
Pustka jest formą;
forma nie jest różna od pustki.
Pustka nie jest różna od formy.
W ten sposób odczuwanie,
postrzeganie, mentalne reakcje,
i świadomość są także puste."

Tego mi w tej pracy zabrakło.

Starałem się pisać prosto, żeby Ci którzy tutaj zajrzą to zrozumieli, choć nie wiem czy mi się udało. No ale bez przeczytania i zrozumienia Sutry Serca ( Mahā-prajñā-pāramitā-hṛdaya Sūtra) będzie raczej trudno.
W każdym razie autor pracy kroczy dobrą drogą, ale zbyt często fantazja zwodzi go na manowce i może stracić swoje miejsce w "diamentowej karocy".

[glaz_pimpur]

Kris: Nie udało Ci się

[Cubeous]

Jest klimat. Normalnie przyczepiłbym się do tego, że jest ciasno wszystko upchane, ale jakoś tu mi to nie przeszkadza... no może jedno drzewo bym wywalił.
Plus za dachy i wnętrza.

[parsom]

Ciasno, poupychane - to w końcu Japonia. Mogło być dziwniej - np. piksele na genitaliach i te sprawy.

[pit]

Nie zaglądałem do tego działu więc czas nadrobić zaległości. :)
A że to mi się bardzo podoba, to odgrzebię i skomentuję, choć nie dodam nic więcej ponad to, co zostało napisane. :)
Napiszę tylko, że mi ta ciasnota i bałagan bardzo się podobają. I zazdraszczam, bo sam tak nie umiem. :D